modern times

charles chaplin'in yapımcılık, yönetmenlik, senaristlik ve başrol oyunculuğunu üstlendiği 1936 yapımı film. modernizm eleştirisi hususunda alanının nadir filmlerindendir.

sanayileşmenin insan yaşantısına nasıl girdiğini, patronlar ve işçi sınıfı arasındaki uçurumvari ayrımı, bu ayrımın pençesinde insanların nasıl mucizevi biçimde yaşama tutunmaya çalıştıklarını müthiş işlemiş film. harika bir komedi olduğunun altını da ayrıca çizerekten, (b: kesinlikle izlenmeli...)


filmde charles amcanın sesini duyabildiğimiz tek kısım:

http://www.youtube.com/watch?v=0das_sdct_u

sinema eseri nasıl olmalıdır sorusunun cevabı.
kapitalizme çok sağlam bir eleştiri.

yemek yeme makinası ve cennet gibi bir ev hayali günümüz sinemasının asla yaklaşamayacağı türden sahneler.
ilk fırsatta seyredilmesi gereken filmlerdendir.

o kusursuz yemek yeme makinası: (http://www.youtube.com/watch?v=pzlj0vtuu4w)

--! spoiler !--

nedense bugün fark ettim fabrika sahnelerinin marx'ın yabancılaştırma kavramının örneği olduğunu. insanlar bir ürünün yalnızca bir parçasının üretiminde yer alıyor ve robot gibi, kendi üreticiliğini hiç kullanmadan, bu bağlamda kendi yeteneklerine yabancılaşarak aynı işi yapıp duruyor. sonuçta üretiminde pay sahibi olduğu ürünü bile satın alamıyor ve bu açıdan bakınca da ürettiği şeye yabancılaşıyor.

--! spoiler !--

charlie chaplin'in en izlenmesi gereken filmi.

1936 yılı için fazlasıyla iyi bir film.
kapitalizm eleştirisi, makineleşme yergisi iyi hoş da...
hadi ihtiyacın olan ekmeği çalıp yemen meşru , hadi oldu diyelim.
ama keyif için bile olsa kapitalistin malını çalabildiğin kadar çal, bu senin hakkın anlayışı olmuyo sayın chaplin. bize ters. (*)
(bkz:robin hood)