falih rıfkı atay'ın yakın tarihimizin önemli bir dilimi olan osmanlının son günlerini anlattıgı romanı.
13 eylül 2019 günü uluslararası genç derneği'nde hatırat okumaları programı'nda tahlil edilecek kitaptır.http://genc.in/ev4
kitapta yer yer aşırıya varacak şekilde osmanlı'nın arabistan civarına yaptığı seferler, ortadoğu topraklarını elinde tutması "emperyalizm" olarak anlatılıyor. peygamber'imiz kabrinin, medine'nin müdafaası, haşa, gereksiz boşunaymış gibi bir mesaj veriliyor. yüz temel esere girmesi çok çok saçma. lakin yazarın son osmanlı'lar kuşağını temsilen imparatorluğun çöküşünü hüzünlü bir şekilde anlatması etkileyici tabi. son osmanlı, ilk kemalist, unutmamak lazım.
şu tespiti çok güzel;
-----------------
bizden belgrad’ı aldıkları zaman, düşman delegeleri, niş kasabasını da istemişlerdi. osmanlı delegesi ayağa kalkarak:
- ne hacet, dedi, i̇stanbul’u da size verelim.
babalarımız için niş, i̇stanbul’a o kadar yakındı.
biz eğer vardar’ı, trablus’u, girid’i ve medine’yi bırakırsak, türk milleti yaşıyamaz sanıyorduk.
çocuklarımızın avrupa’sı marmara ve meriç’te bitiyor
----------------
şu tespiti çok güzel;
-----------------
bizden belgrad’ı aldıkları zaman, düşman delegeleri, niş kasabasını da istemişlerdi. osmanlı delegesi ayağa kalkarak:
- ne hacet, dedi, i̇stanbul’u da size verelim.
babalarımız için niş, i̇stanbul’a o kadar yakındı.
biz eğer vardar’ı, trablus’u, girid’i ve medine’yi bırakırsak, türk milleti yaşıyamaz sanıyorduk.
çocuklarımızın avrupa’sı marmara ve meriç’te bitiyor
----------------
