metropolitan – dertli sözlük
1990 yapımı bir whit stillman filmi.
i̇zleyeli herhalde iki yıl kadar oldu. i̇lk izlediğimde çok önemsememiştim. i̇zledim ve bitti zannettim ama şu günlerde fark ediyorum ki bitmemiş. bazı ikilemler yaşıyorum ve filmdeki diyalogları hatırlıyorum.
film breakfast club'a benziyor. gençlerin bir araya gelip çoğunlukla entelektüel sohbetler ettikleri bir film. ama olayı elbet daha farklı. tom ismindeki karakterimiz amerika'nın orta sınıf bir vatandaşı. bir şekilde yüksek tabakadan gençlerin arasına dahil oluyor. o gençler edebiyattan, sosyolojiden, ilişkilerden konuşurken bir yerde aslında ne kadar boş meselelere kafa yorduklarını fark ediyorlar. ilginç bir filmdi. galiba tekrar izleyeceğim. geçmişin hayaleti gibi geldi aklıma takıldı.

aklıma takılanı da anlatayım. uzuun süredir roman okumuyorum sözlük. sıkılıyorum. ya da kendimi sınırlıyorum. sanki vakit kaybıymış gibi geliyor. aslında sırf edebi yönümü ve anlatma becerimi geliştirme motivasyonuyla bile okuyabilirim. ama üşeniyorum galiba. sanki bunu tolere edebilirmişim gibi. metropolitan'da da tom karakterimiz de aynı böyle düşünüyordu. ona aşık olan kız da bu duruma karşı çıkıyordu. büyük burunlu -aslında toy- tom da, romanlara o kadar uzak olmadığını roman eleştirileri okuyarak hem romanı öğrendiğini hem de eleştirisine hakim olduğundan sanki dahice bir fikir gibi bahsediyordu. saçma olduğunu biliyorum. ama bu zihnime hakim oldu. bu düşünceyi desteklemesem de içine sıkıştım kaldım. neden bu kadar büyütüyorum bilmem! tom'a kızarken aslında tom'a benziyorum.