çocuğu okula salmak – dertli sözlük
bir çok anne babanın - özellikle annelerin- yaptığı durumdur. anaokulu yaşı geldi mi; "başımdan gitsin de ben de biraz rahat edeyim" düşüncesi ile çocukları gönderirler. daha doğrusu okula salarlar. halbuki yapılması gereken göndermektir. eve gelince o çocuğu dinlemek, öğrenebileceği yanlışları düzeltmek gerekir. bunlar olmayınca ortaya da vasat bir öğrenci çıkıyor. sonra dert yanıyorlar: " yemedik yedirdik, içmedik içirdik yine de çalışmıyor.." kusura bakmayın da bu işler bu kadar basit değil, efendim!
biriyle oturduk. dedi bir pedagog diyor: "okula gönderin okuldan gelen çocuğun üzerindeki pislikleri temizleyin"

dedim: o alçağın pek sevdiği takım elbisesinin, veya gündelik elbiselerinin üstüne her gün mütemadiyen birşeyler dökmek lazım. sonra da: eve gidince temizlersin. diyerek teselli etmeli.

bunu kabullenmeyecek o hain adam; o giyisilerden daha kıymetli ve daha narin emanetler için böyle bir yol biçiyor, öğretiyor öyle mi.. allah kahretsin sizleri zalimler (elfu elfi amin)
birkaç sene önce ankara eryaman taraflarında bir ilkokula bir sınav için gitmiştim. sınıfa girdiğimde baya bir afalladığımı hatırlıyorum. sınıfın istisnasız her yerinde, takviminden saatine kitaplığından yazı tahtasına kadar bütün duvarlarında onlarca irili ufaklı m. kemal'in resimleri, afişleri, posterleri, çıkartmaları vs. vardı. oradaki çocuklara acıdım, böyle bir ilkokul hocasının eline düşmek, küresel iletişim çağında sovyet tipi propagandalara maruz kalmak çok acı...