köken itibariyle farsça kelime özsöz demek.
(bkz:önsöz)
ismet özel'in bir şiirioradaydık hepimiz, müheyya bekliyorduk salaştı mukadderat, bozulmuş bir nişandı gebe rüzgar, ihanete uğramış deniz, kerrat cetveli dünyaya sokulmuştuk, dünya hamdı külsüzdü ocak, tellal çarşısız ağzımız noksandı. rimbaud'nun haberi yoktu menelik'ten nijinski delirmemişti mahler'in beş yaşındaki kızı ölmemişti daha nehre haşim annesiyle karanlık geceler bazı çıkardı zonklardı öpülmek için kavlamış dudaklarımız bekliyorduk; alnımızın çatında hepimizin bir çarpı. kopmamış birer çığlık diyesilerdi bize verilmemiş birer söz daha hiç çıkılmamış birer iskeleydi bedenlerimiz alnımız birer sayıltı azalarımız yerli yerine çakılmamıştı bir çift göz, bir yumruk yürek arasında darma dumandık küşümle kapanırdı yüzümüz çünkü kazınmıştı oraya yekten başkalarına ait bir çarpı. yaşamak çarpısı derlerdi buna, yaşamak çarpıntısı. ne acelemiz vardı? kime kavuşacaktık? yokuşu göze almak mı? niçin? bir geçit nereye açılmak için gerekti bize? susmak bilmiyordu tepemizde ses, saklı ve açık:tamamla çabuk! çabuk bitir! hadisene! sese bühtan etmedi aramızdan hiçbiri değil mi ki hepimizişaretli ve yarım dünyaya sarkık.
