bir andrey tarkovski filmi. tarkovsky sinemasının zirvesi olarak gösterilen filmi ben pek beğenmedim. yani sinemanın görsel edebiyat haline getirilmesi bence doğru değil. tarkovsky belki bir çığır açtı ama çığırı bugünlere getirenler ondan çok daha başarılı misal iran sineması. filmdeki zone=bölge ve chamber=oda tanımları felsefi derin mesajlar verir ama bu derinliği filmde bulamadığımı itiraf etmeliyim.
internette iz süren kişidir.
(bkz:stalk)
günümüzde itibar yönetimi konusunda sosyal ağlardaki profilimiz önemli. önemli tanışıklıklar için -stalk herkes için yapılmaz gerek yoktur. her tanışılana yapılıyorsa sıkıntı var demektir- veri toplama noktasında önemli.
birde akademi dünyasında gözümüze kestirdiğimiz, aramızı iyi tutmak, maksimum fayda sağlamak, eğilimlerini bilmek için kimi hocalar adına yapıldığında fayda sağladığı görülmüştür.
aklıma gelen başlıca stalk kuralları:
-telefondan stalk yapılmaz. bilgisayarın karşısına geçilir
-veri vermede kaynaklar büyükten küçüğe; blog/interaktif sözlük, twitter, youtube kanalı, instagram, spotify (*)
(ama bu işin sonu genelde hüzündür sözlük, maalesef. bilmek her zaman mutluluk getirmiyor)
