tek parti dönemi diktatörlüğü

1919- 1950 yılları arasındaki dönemdir.
kendini kurtaran halk bir avuç adamın elinde demokrasi adı altında harcanmıştır resmen.
batılılaşmak, modernleşmek, çağdaşlaşmak, demokrasi falan zırvalarıyla elit bürokrat takımı kendi cebini doldurmuştur.
aynı zamanda "bu yaptığınız haksızlıktır" diye uçan kuş bile susturulmuştur.
daha sonraki dönemlerde sırf diktatör diye anılmamak için bir iki parti kurmaya çalışılmıştır tabi. ama halkın bu ufak, umutsuz girişimlere bile "denize düşen yılana sarılır misali" tutunduklarını görünce hemen onları da ortadan kaldırmışlardır.
alın size demokrasi.

resmi ideolojinin temelini atan diktatörlüktür.
ayrıca vatandaşların bir kısmının aşık olduğu tek diktatörlüktür.

bu dönemde yapılanlara örnek:

(bkz:resmi ideolojinin rejimi korumak adına yaptıkları)
(bkz:istiklal mahkemeleri)
(bkz:dersim katliamı)

ne yapılırsa yapılsın doğru olmak zorunda olan yada öyle görmek zorunda olduğunuz dönemdir.

tarihte, bir döneme kadar, tek parti iktidarlığı iyidir, çok parti demek ülkeyi bölücüğe sürükler diye anlatılan dönem.

türkiye'nin şuan gittiği süreç de pek farklı işlemiyor. çok partinin olması bir partinin hegemonyasını kuramayacağı anlamına gelmiyor.

eğer ak partiye adam akıllı bir muhalefet çıkmazsa veya parti içinden birileri otokontrol mekanizması kurmazsa, iyice hissedilecektir.

radikal anlamda köklü değişikliklerin yapılabilmesi için hazır bir zemindir. zira çok partili yönetim, çok başlıdır her kafadan ses çıkar. cumhuriyet dönemi buna bir örnektir, dil, yaşam, siyaset, eğitim, düşünce herşey değişmiştir.

(bkz:adalet temalı korku filmi)