yaşadığım gibi – dertli sözlük
ahmet hamdi tanpınar'ın eseridir. dikkat çekici bir kaç paragrafı şu şekildedir;"medeniyet bir bütündür. müesseseleri ve kıymet hükümleriyle beraber inkişaf eder. onları lüzumsuz bulmaz, şüphe de etmez. nasıl elimiz, ayağımız,kulağımız bulunduğunu düşünmeden bu uzuvlarla yaşarsak onlarla da öyle yaşarız.hakiki taazzuv(şekillendirme,biçim alma) da budur.bütün bu insanlar(yunus emre, yahya kemal v.b.) ne kendilerinden, ne de bir evvelkilerden şüphe ediyorlar, hayatı düşünceyi,kendilerini idare eden değerleri kudsi bir emanet gibi kabul ediyorlar,aralarındaki nesil farklarını tabii buluyorlardı.onlar parçalanmış bir zamanı yaşamıyorlardı.hal ile mazi zihinlerinde birbirine bağlı idi. birbirlerini zaman içinde tamamladıkları için, gelecek zamanları da, kendi düşünce ve hayatlarının muayyen olmayana düşen bir aksi gibi tasavvur ediyorlardı.hülasa fikirler, imanlar büyük bir aile mirasının, torunlarda genişlemesi gibi, aynı köklerden dal budak salıyordu. hayat bir ve bütün insanıyla beraber sürüp gidiyordu."
"mevzu'unun karşısına geçince, "dağıl,bende birleşirsin" demiyor. "seni böyle bulmaktan memnunum,böyle kal" diyor."
"herkes kendine göre ölürdü ve ölümün şekline göre kahraman olurdu. şimdi insanlık kitle halinde ölüyor! ölüm ona hususi bir çehre vermiyor."
"nasıl yüzen insan nefes almak için başını suyun dışında tutarsa, insanlık da boğulmamak için bir tarafını bugünün hadiseleri dışında bulundurmaya çalışıyor. hülyada nefes alıyor."