ankara

kim ne derse desin sevilmeyen şehirdir.
istanbul gibi büyülü değil,
diğer şehirler gibi de sakin değildir. baş ağrısı yapar.
insanı kendinden soğutur, kaçırır.

kim ne derse desin sevilen şehirdir.
istanbul gibi gürültülü değil,
diğer şehirler gibi de sakin değildir. baş ağrısı yapmaz.
insanı kendine bağlar bırakmaz.

istanbul fiilen her alanda bariz şekilde bu kadar öndeyken ve türkiye nin lokomotifiyken kendini başkent zanneden kent.

hızlı trenlerle birlikte tam bir başkent olacak konya eskişehir sivas gibi iller ankara'nın banliyösü haline gelecek.

yolları denize çıkmasa da sevilen şehir.

hem memleketinizse, hem babanızın mesleği gereği başkentte yaşamak zorundaysanız, hedeflediğiniz üniversiteniz bile bu şehirdeyse; çaresiz sevmeye çalışırsınız..

sevilir de.. uzaktan her ne kadar soğuk dursa da bu şehir, içinde yaşadıkça biriken anılarla, dostlarla, sevgilerle sıcak gelir bi zaman sonra...

yaşamayan bilmez, ama ankara'yı sevmek başkadır.(*)(*)

(bkz:ankara vs istanbul)

''ankara'yı sevmeyene bir zulümdür
bu kadar insanın neden ankara'yı sevdiğini anlamadan
ankara'da yaşamak '' yılmaz erdoğan'ın bu dizeleriyle de anlaşılacağı gibi,sevmeyenler için anlaşılması mümkün olmayan şehir.

başkent.

bilindiğinin aksine soğuksal iklim ve umursamaz iklimin hakim olduğu, insanlarının birbirine kardeş gibi değilde karşıt gibi baktığı, havasında bile kibir kokan ve manevi olarak insanın içini daraltan bir şehir..
(bkz:okul bitse de bir daha gelmesem)
(bkz:yalnız değilmişim meğer herkes aynı şeyi düşünmüş :])