mescit – dertli sözlük
hiç bir gölgenin bulunmadığı bir günde kendisine gölge bahşedilecek gençlerin gönlünü kaptırdığı mekan.
mümin bir kimse icin bütün bir yeryüzüdür.bir kurum çatısı altında başlayan nice dostlukların ilk biliş mekanıdır. nerede olursa olsun içerisinde hiç yoksa bir yasin cüzü bulunur.hızla akıp giden hayatın mola yerleridir.
kamusal alanlarda müslüman ferdlerin namaz kılmasına alan sağlayan genellikle penceresiz ve havalandırmasız mekanlar.

lisede de aynıydı üniversitede de mescide girersiniz namaz kılacaksınız oraya girenler ya da çıkanlardan çok bilmiş biri der ki ''öğğğk ne biçim ayak kokuyor, iğrenç, duramam burada..'' bunlara bi çarpmak istiyorum ama yapamam.
öncelikle haksız sayılmazlar. nedir zaten namaz kılan insan abdestli temiz insandır ama olabilir dışarıdadır tüm gün ayağında ayakkabı kokar. belki yanımızda çorap taşımak gerekir. ama bizden bağımsız olan şeyler de var. bu mekanların çoğunluğunda ne pencere vardır ne de havalandırma. zaten bodrum katlarında oluyor kimileri. havalandırması da yok. duvara açılan kocaman ilginç bir pencere koyuyorlar.

şimdi ne yapmak lazım? talepte bulunmak olabilir. böylelikle memnuniyetsizliğimiz ilgili kişi ve kurumlara ulaşır.

temizliğimize dikkat etmek, çorap taşımak, koku giderici önlemler..

en önemlisi çenemizi tutmak. erkek mescitleri ne durumda bilmiyorum ama hanımlar tarafında durum bu maalesef. hem kendilerini o ortamdan soğutuyorlar hem de başkalarının moralini bozup rahatsız ediyorlar.

yeri gelmişken, sınıflarda da oluyor bu. çok bilmişler sınıfa bir girer ''ıyyy ahır gibi, iğrenç kokuyor'' deyip yerlerine otururlar.
terbiyesi eksiz, incelikten yoksun kız! böyle diyeceğine açsana pencereyi. aç ve yerine otur.