toprak

insan vücudundaki fazla elektriği emdiği söylenir. bazı hastalıklarda sık sık toprakla cildin temas etmesi istenir.

uğruna çok fazla canın gönül rızası ile feda edildiği, ne ekersen sana onun bir kaç katını verecek kadar cömert ve hain insanların saldırıları ile yıkılmayacak kadar da dayanıklı ve kuvvetlidir.

vatan toprağı. her memleketin insanı üzerinde bir izi vardır. mesela bol ağaçlık ,tabiatın sürekli tefekküre sevk ettiği coğrafyada yaşayan arkadaşlarım edebiyatı çok sever. şiir yazanları da var içinde. bol bol kitap okuyanları da unutmamak lazım.

kara renkle anılır. kara toprak denilir.
kara denir ama pembesi,yeşili,sarısı,kırmızısı da nereden çıkar böyle.. şöyle eşelesen baksan yine göremezsin bu renkleri.. subhanallah demelik bir durum bencede.katılıyorum.

hele ölür biri alır basar bağrına. azab mı çekecek, rahmet mi görecek hiç ayırt etmeden.. örtü olur üstüne sırrını tutar. azap çekse de belli etmez dışarı rahmet görsede. zaten bu tuttuğu sırrı da sır ehli görür sadece…

yağmurla kavuştuğunda peki? misssss gibi bir koku..
her taraf şıp şıp sesleriyle sevinir.. kokusunu göğe salar, yağmuru içine saklar..

ya verişi? 1 tane ekersin 10,100 verir.. böyle emredilmiştir ona..
1 tane ektin al 1 tane demez. hep çokça sunmaktır işi.

çanak çömlek olur bazen. hep hizmet..
ama
bir pislik bulaşsa,bir necaset
o zaman yakarlar temizlemek için.. çünkü necaset topraktan suyla çıkmaz,ateşle çıkar..
ne gariptir ki ateşle de dayanıklı hale gelir,kullanılacak eşya olmak için ateşte fırınlanır işte..
toprak olan insanın ateşle imtihanı peki..
rabbim cehennem azabından korusun hepimizi..

toprak.. ibretler ve hikmetler yeri..