ablayı özlemek

çok garip bir özlem olsa gerek.
zaten öyle durdu sanırım.
bu özlem türü, anne-baba özlemi gibi herhangi bir vesileye ihtiyacı olmayan özlem sınıfından değil tabii.
mesela abla kardeşinin bir yerlerde anne-baba özlemine değindiğini işitir, arar, sitem eder. işte o ara insan ablasını özler.

not: burda ablaları küçümsediğimiz anlaşılmasın sakın. abla kıymettir. teyze anne yarısıysa abla daha fazlasıdır demiş idik daha evvel.

my friendin entry girmesi gerektiğini düşündüğüm başlık :).

her gün bir polisimizin şehit olduğu haberlerini duyarken polis eşiyse ablanız, doğuda yaşıyorlarsa bir de derinden hissedilen özlemdir, endişedir, korkudur.

şu başlığı hala daha abayı özlemek diye okuyan yazar olarak kendimle gurur duymamla birlikte vefat etmiş bir ablanız var ise bu özlem asla dinmeyecek olan bir özlemdir derim. yaşayan birini elbet görmek için yanına gidersin de mezar başında toprağına sarılmak bambaşka bir duygudur.

02.24 ben ablamı özledim