keşke ben yazsaydım dedirten şiirler – dertli sözlük

keşke ben yazsaydım dedirten şiirler

1
ben birini sevmiyordum,
o da beni sevmiyordu.
bir gün bir yerde randevulaştık.
ben gitmedim,
o da gelmedi.
(özdemir asaf)

2.
üşengeçlik kasidesi

ne sende leyla vasfı var ne bende mecnun huyu,
şimdi kim çöle düşecek bırakıp da uykuyu
tahayyül bile edemem çöldeki susuzluğu
hele bir de kaynıyorken ocakta çayın suyu
(ahmet bozkuş)

cidden bu iki şiiri çok kıskanmışımdır.

bir de;
keşke demesem de, şair olsam bunlardan biri gibi yazardım dediğim 3 şiir var.

1- mevlana idris, ellerimizin büyük boşluğu
2- ismet özel, esenlik bildirisi
3- mehmet akif, seyfi baba
4- bahtiyar aslan, naat.

bilhassa bahtiyar aslan'ın naatı....
bak buna keşke de derim işte.
demlice bir çay koyun üstüne
aç çocuk gibi besleyin sobayı
nasıl tütüyorsanız gözlerimde
öylece tütsün buharı
(nevzat çelik)
bi̇r i̇ş var

her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
her zaman güzel mi bu kadar,
bu eşya, bu pencere?
değil,
vallahi değil;
bir iş var bu işin içinde.

orhan veli̇