acısı, tatlısı ile eş ve her şeyden çok "baba" olmayı özellikle sorumluluk açısından anlatan güzel film. bazı bölümleri yahudi toplama kampı auschwitz'de çekilmiş ve yahudi soykırımı propagandası temellidir ama kesinlikle izlenesidir.
i̇zlediğim en güzel filmlerinden biri. irk kavramını bir kenara bırakıp vicdanen o dönemlere baktığımızda, yüreğimizin el vermeyeceği bir zulümle karşı karşıya bırakıldı milyonlar. zira biz merhamet timsali bir peygamber'in ümmetiyiz. üzülmemek imkansız. ve filmde konu edilen aile olgusu, harikuladedir. evet, filmin aynı zamanda yönetmeni olan başrol oyuncusu roberto benigni'nin performansı hem güldürür, hem ağlatır.
güzel bir replik;
--! spoiler !--
ay çiçeğini düşün. güneşe doğru eğilir. fazla eğilmiş bir ay çiçeği ölmüş demektir. servis yaparken şunu aklından çıkarma ki, sen bir köle değilsin. hizmet büyük bir sanattır, tanrı en büyük hizmetkardır. i̇nsanlara hizmet verir ama insanların kölesi değildir, bunu aklından çıkarma.
--! spoiler !--
farklı olarak, schopenhauer'in bir takım öğretilerinden referans aldığını da söyleyebiliriz. zaten baba karakterimiz ondan alıntılar da yapar.
