konya

üniversitede okurken "şivlilik" etkinlikleri olurdu. kandilde çocuklar kapı kapı dolaşır, şeker, çikolata toplarlardı. özlenesi şehir konya, seni seviyorum...

meram' dan geçerken, bir o yana bir bu yana bakıp, bu nasıl bi zenginliktir dedirten şehir..

dünyaya şehrin nasıl kurulacağını öğretmiş (çatahüyük), dünyanın en büyük 6 devletinden birine ev sahipliği yapmış, açık hava müzesini andıran şehir. konya şehirdir ama halkı şehirli değildir, şehir kültürü yoktur. son zamanlarda belediye bu konuda bir şeyler yapmaya başladı.
konya'nın çevreside zengin, önemli bir tarihe sahiptir. (sille, hadim, bozkır, akşehir)

üniversitesinden sanayi yararlanmamakta diretsede esnafı gayet memnundur. o kadar memnundur ki her yıl yaz okulu için üniversiteye baskı yaparlar, okulun kapanmasına gönülleri razı olmaz.
baskı rektörün değişmesi ile sonuç verdi. yaz masraflarımızı da artık rektör karşılar.

mevlana ile prim yapan,mevlanasız hiçbir esprisi ve güzelliği olmayan şehir

hep merak ettiğim ama hala gidemediğim şehir. adı bana huzur verir.

gidip görmeyi çok arzu ettiğim şehirdir.

eskiden sokaklarının medine koktuğu şehir. mevlana'nın himayesinde olduğunu düşündüğüm mütevazi belde

bir kongre vesilesiyle tekrar gittiğim şehir. sakin, durgun, insanın kendisine çekilmesi gibi konyaya gitmek. en azından benim için öyle.

mevlânâ'yı karşımıza alıp mangal yapma niyetimizin, zabıtalarca bozulduğu şehir.

övgülerini hep duyduğum. merak ettiğim, okumayı planladığım şehir.