itin biri

defalarca okunası her seferinde hayran kalınası bülent akyürek romanı..

"bilirsin insanlar ha diye ölmüyor.
ama ben şuracıkta kıvrılıp kimseyi rahatsız etmeden,
evet kimseyi evet / hiç kimseyi rahatsız etmeden
ve varsa eğer kıyıda köşede arkadaşlarım
ve onların büyücek çelenklerinden müteessir olduğumu olacağımı
daha şimdiden / ölmeden yani / haplarımı içerken
aksak ayak
hatırlatarak - soyluca ama - kesinlikle soyluca tavır
koyup giderayak...
belirtmek isterim ki;
seni sevdim en az kendim kadar kimseyi değil,
bu yuttuğum bir avuç ilacı hastayken bir tanesini dahi içiremezdi kimse bana.
bunların bir tanesini bile,
bile bile içiremezlerdi
hastayken dahi
bana..."

bülent akyürek

#591 in gazı ile aldığım ama hayal kırıklığına uğradığım roman (*)

her gün görmek zorunda olduğum..

yesilsozluk.com'dan tanıdığım üstad.

sözlüğe zenginlik katmış, tanıttığı filmlere bakarsak zevkli bir izleyici olduğunu düşündüğüm yazar.

sınav stresinden kendini sözlüğe vurmuş yazardır..
yarın(*) gireceği sınav için herkesten dua beklemektedir.. hani yeri gelmişken bir dua ederseniz bu kardeşiniz için ne iyi olur..(*)

sözlüğün son zamanlarda aktif kalabilmesini sağlayan yazar... (*))

entrylerini ilgiyle takip ettiğim, itin biri olamayacağına kanaat ettiğim yazar.

bir yerlerde oturup çay içmeye müteakip hoş sohbetler edilebilecek kişi olduğunu düşünüyorum.sözlüğün sağlam yazarlarından.

adı üstünde.