hoşça kal

şebnem ferah' ın sızlatan parçasıdır.

seni ararken kendimi kaybetmekten yoruldum
bulduğumu zannettiğimde
kendimden ayrı düştüm

bu garip bir veda olacak
ã‡ünkü aslında hep içimdesin
ne kadar uzağa gitsem de
gittiğim her yerde benimlesin

söylenecek söz yok
gidiyorum ben

hoşçakal, hoşçakal
hoşçakal, hoşçakal

ben bir kısrak gibi gelmişim dünyaya
åžahlanıp koşmak içimde var
hoşçakal

biraz su biraz yeşillik
her yer benim evimdir
taşırım dünyayı sırtımda
her dil benim dilimdir

ama söylenecek söz yok
gidiyorum ben
hoşçakal

(bkz:nurettin rençber)

(bkz:hoşçakal kardeşim deniz)

emre aydın ın kağıt evler inden bir parçadır..
albümün en güzel parçasıdır, öyle gibidir..
http://www.youtube.com/watch?v=yaoexrnywma

sen hiç görmedin su vermeye benzedik
plastik çiçeklere hiç görmedin
sen hiç görmedin dans ettik durmadan
kırık camlar üstünde
sen öyle sana benzeyen her şey gibi
erirken avuçlarımda ben unutuyorum
hoşçakal olacaklar sensiz olsun
daha durmam boşluklarında ben, unutuyorum
sen hiç görmedin baştan böyle yazılmış
(vurgula: yok kimsesi kimsenin hiç kimsenin)
sen hiç görmedin sonu baştan yazılmış
(vurgula: bitti kelimelerim. )

güzel olmasına rağmen hangi ses tonunda, nasıl bir vurguyla söylenirse söylensin yinede az buçuk hüzün katan sözcüktür. 'hoşça kal' dese de yarim ayrılık çağrıştırır söylenişin.