somuncu baba'nın feyizli,bereketli olması ve yeşil olarak kalması için dua ettiği şehir.
bu güzelim bu yeşilim şehir, benim de memleketimdir. üniversitede (uludağ üniversitesi) başka şehirlerden gelip burayı beğenmeyen arkadaşlar gördüm, açıkçası çok gücüme gitti.
"sen çocukluğunda annenin elinden tutup kapalı çarşı gezmedin, kozahanda simit-ayran ikilisini tatmadın tabii. çaresiz hissettiğin birgün koşup ulucamii'de iki büklüm dua ettin mi? okul çıkışında muradiye külliye'sinin bahçesinde oturup gençliğini ecdadının tarihiyle süsledin mi hem? bir yaz gecesi ailecek tophane'ye gelip manzarayı seyrederken ışıl ışıl olan bu şehir gözlerinde parladı mı? buranın evliyalar şehri olduğunu bilip için huzur doldu mu arkadaşım?" diyemedim o an. böyle şeyler insanın bir anda aklına gelmiyor tabii.
