teknolojinin suyunu çıkardığımız şu dönemlerde özlemek fiilini unuttuğumuzu farkettim.gurbete gideni özleyemiyoruz çünkü yanımızda olandan fazla iletişim halindeyiz.kışın yaz meyve -sebzesini özleyemiyoruz saklama koşulları artık çok amaçlı..özlemek deyince aklıma bir tek ebedi aleme uğurladıklarımız geliyor, zaman onları bile çok unutturup az hatırlatıyor.
özlenilenin kıymetini anlamaktır.
şehirse i̇stanbul, insansa ailendir.
sevenin ölümüdür
uzun bir aradan sonra yonuzzade'nin sözlüğe ve tüm yazarlara karşı hissettiği. kalbi hareket.
