(bkz:sen de mi leyla)
çok güzel. dinlemenizi tavsiye ederim.dinleyelim dağ basında ne söyler şu leyla leyla oturalım biz diz dize hu çekelim leyla leyla derdim koymuyor engel ölürsem üstüme sen gel çeşmi yaşla yu leyla yu leyla leyla.. çakmağını üstüme çaktı onulmaz derde bıraktı vücudum odlara yaktı ateşe su leyla leyla. derdim koymuyor engel ölürsem üstüme sen gel çeşm-i yaşla yuğ leyla yuğ leyla,leyla leyla (bkz:https://youtu.be/achyljd1fwg)
boşuna kurulma geçip karşıma,o hayal yüzünü süzemem leyla,sakın talip olma mezar taşıma,adını yanıma yazamam leyla.ben senin dünyana ait değilim,bu bir gönül hali, bu bir eğilim,ayağım sendeyse ötede elim,bir gölge üstünde gezemem leyla.bir âşığım ancak o sen değilsin,nasıl bir faniye kalbim eğilsin,mecnun olan gönül seni ne bilsin,attığın düğümü çözemem leyla.bir sahte cilveye, yakmam kendimi,keskin bakışına kurdum bendimi,senin hatırına ben efendimi,ebedi yârimi üzemem leyla.enseme çöksen de gözüm sılada,ruhumun gıdası, gökte ki balda,söz verdim elestte, yevm-i belada,dostumla ahdimi bozamam leyla,bunca yol kat ettim, artık sapamam,göbekten bağlıyım, can’dan kopamam,bir sönen yıldıza asla tapamam,çocuk bahçesinde azamam leyla.beni meşgul edip kesme hızımı,dermanın almıyor artan sızımı,bu yüzden elime alıp sazımı,ardına türküler dizemem leyla.ne libas giydirin, ne inci takın,kiralık konaktan çıkmam çok yakın,bu bir heves değil, bekleme sakın,hakiki mirastan bezemem leylaey geçici rüya, ey ölümlü düş,sende bir baki’nin arkasına düş,madem ki sonunda o’nadır dönüş,kendi mezarımı kazamam leyla…sabahattin tüzün
bir nida.
medine'ye hicret eden ilk kadın sahabilerden birinin ismidir, hazreti leyla. bir de baştan ayağa metafor unsurudur leyla.
i̇lk bakışta mecnunu aşkından çöllere düşüren hatun olarak nam salmış olsa da hakikatte bir serap misali kavuşmaya çalıştığımız ama tam vardık derken bir anda kaybolan, tam buldum dediğimizde tekrar kendimizi çöllerde, arayışta bulduğumuz ; hakikat leyla...kimine göre bir kişi, kimine göre bir makam, kimine göre bir araç...sonsuzluk için yaratılmış ve sonsuza meftun olan eşref-i mahlukatın arzuladığı, o engin duyguyu arayış yolundaki ilk durağı..."leylaya varmadan ,mevlaya varılmaz" sözündeki ilk "ah!"...
kimse yazmamış ama "asghar imani" çok güzel okur bu eseri. hani birinin şaşkınlığına vurgu yaparken "leyla mısın sen" demek gibi mi acaba...
