bir gün aşırı sağduyudan ölecek diye korktuğum popüler şahıs.
süslü cümleler ve güzel hikayelerle insanların dikkatini çekmeyi başarmış edebiyatçı mı siyasetçi mi kanaat önderi mi belli olmayan şahıs. tamam yazılarını yazdın, insanlar anlattığın masalları, şiirleri, hikayeleri beğendi allah razı olsun ama niye cemaatlere saldırıyorsun onu anlamadım.
çörek otu üzerinden, zikirli ilahi üzerinden fikri altyapısı olmayan eleştirilerinin bir anlamı yok, bu mesele bu kadar basite indirgenmemeli. tarihsel süreç var, düşünce farklılıkları var, mezhepsel ayrımlar, tarikatların ayrı bir gelişim süreci var. insanlara hikaye anlatıp kendini satmanın bir manası yok bence. allah, islam'a hizmet etmeyi nasip etsin bu abiye ne diyeyim.
ama şunu da söyleyeyim böyle gevşek gevşek ben grup kurdum, oturup çay içiyoruz, söylemesi ayıp entellektüel seviyemiz de hayli yüksek, cemaatler benim elime su dökemez onlar bir işe yaramıyor zaten demenin amacı ne ben bunu anlamadım. sen rahat rahat nargileni çekiyorsun ama sor bakalım bugünlere gelmemizde gecesini gündüzüne katan cemaatlerin payı ne kadar, ben çok merak ettim. nasıl geldik bu günlere acaba, birbirimize romantik şiirler okuyarak mı, yoksa voleybol oynayarak mı.
bugünkü yazısı;
http://www.yenisafak.com/yazarlar/ismailkilicarslan/macar-ahmet-simon-roberti-nasil-yendi-2018714
bu da bir yorum;
https://twitter.com/mkarabasoglu/status/632816620524687360
