en çok dayağı o yemiştir, en çok bakkaldan ekmeği almaya o yollanmıştır, en çok onunla yaşananlar hatırlanır, en çok onun hataları göze batar, en çok sorumluluk ondadır, en affedilmez olandır ammaaa bunlara katlanır da hayırlı bir evlat olursa paha biçilemez. bunu en iyi o öldüğünde görürsünüz.
bütün ilk tecrübelerin edinildiği acemice büyütülen evlattır.
günah keçisi ve her şeyin sorumlusu olursunuz.
örn;
- vazoyu kim kırdı?!
- kesin abim kırmıştır.
- ortalığı kim dağıttı?!
- kesin abim...
- kim yedi bu bisküvileri?!
- kesin...
örn;
- vazoyu kim kırdı?!
- kesin abim kırmıştır.
- ortalığı kim dağıttı?!
- kesin abim...
- kim yedi bu bisküvileri?!
- kesin...
bir yaş eşiğinden sonra peşinden gelen kardeşlerin 'evlense de sıra bize gelse' diye size daha genç yaşta evde kalmış muamelesinde bulunmalarına fırsat veren statü.
ömrünün sonuna dek keşke bir abim ya da ablam olsaydı dedirtir.
