istanbul

yer yer anlatılmaz ve de yaşanmaz bir hâl alsa da zorlu bir tefekkür yolculuğu sonunda varmak istediğiniz, olmak istediğiniz yerde olabileceğiniz şehir. o kadar büyük ki artık ''i̇stanbul kazan biz çay kaşığı'' ölçeğini kullanmak gerek sanırım.

dert, aşk, hüzün, sevgi, uzaklar, pişmanlık, umut..

uzun zaman önce şehirliğine gölge düşmüştür ve şehirliği modernizm karşısında ağır bir yenilgi almak üzeredir. bu durumu geç de olsa görebilen bir kaç akıl sahibinin çabalarıyla en azından tarihi yarım adasını eski haline döndürmek için çaba harcansa da, "kentsel dönüşüm" hırsına ne kadar dayanabilirler merak konusu...

üstadın deyişiyle güleni şöyle dursun ağlayanı bile bahtiyar olan şehirdir.

i̇lk gidişimde harem girişinde allahım beni buradan mahrum etme diye dua ettiğim; 3 yıl içinde 15 defa gittiğim; içinde yaşamaktan korkup dışarıdan hayran kaldığım cennetten bir parça

kıskanılan şehir.

ambalajı gösterişli karışık çereze benzer. alamazsan hep merak edersin canın çeker. gider elini daldırısan ne gelirse bahtına, ya çok sever tadına doyamazsın ya da nefret eder atarsın.

ayın konusunda ismi geçen tek şehir. ülkemizden ve dünyadan hiçbir şehir ayın konusunda kendine yer bulamaz iken istanbul bulmuş.
dertli sözlük bile istanbul şehir gayrısı taşra deyu.
bize de taşramızda mutlu olmak düşsün bari.

hiç sevemedim. üniversite tercihlerimde yer alamadı. ama üniye başladıktan sonraki ilk gidişimde pişmanlık içimi yaktı. ben istanbul'da okumalıydım arkadaş. 18 yıl gölle yan yana büyüdükten sonra ankara gibi bir yerde kalmak hiç kolay degil.

edebiyat malzemesi olan güzelim şehir.

şiir'de hakkını verenler elbette vardır ama amatörler de bir şeyler karalıyorlar hani, istanbul olasım gelmiyor.
üstelik sosyal medyada istanbul güzellemeleri yazıp sosyal hayatta trafiğinden kalabalığından gürültüsünden şikayet edenler var, istanbul olup onları yazdıklarıyla boğasım geliyor.

daha sonra gerekli görülen açıklama: burda söz konusu isyanın meali şudur: madem istanbul'u seviyorsun çilesine katlan, şikayet etme.