anneler günü

mayıs ayının 2. pazarı..

her 2 reklamdan birinde pırlanta görmeye sebep olan gün.

gereksiz ve bizim olmayan günlerden biri. bizim için her gün anneler günü olmalı.

sevdiklerine deger vermeyenlerin sirf vicdanini rahatlatmak icin basvurduklari "su isi bi gunde halledelim"

(bkz:sevgililer günü)
(bkz:öğretmeler günü) öğretmenler değil
(bkz:babalar günü)

mantiginin annelere uyarlanmis olanidir.

annelerın hedıye bekldıgı gundur..bu hedıye genelde magazalarda satıma sunulmus indirimli ev eşyalrıdır...oysakı gun anneler gunudur evler gunu degıldır..dolayısıla alınacak esyada eve degıl anneye alınmalıdır.zinet esyları vs..vs..vs..

bu yazdıklarım anneler gunune deger veren zıhnıyetlerı baglar..

park ,bahçe ve refüjlerdeki çiçeklere talebin arttığı gün.

anne sevgisini 1 güne sığdıranların günü.

bugündür. bu tarz isimlendirilmiş günleri vesile olarak görmekte yarar var. behçet necatigilin sevgileri yarınlara bıraktınız dediği gibi.. sevgiyi yarına bırakmamak için, bir hatırlama için birebir.

geçtiğimiz günlerden herhangi birinde herkesin elinde papatya demetleriyle kızılayda dolanmasıyla aklıma gelen ve benim de bir demet karanfil almayı aklımdan geçirmekle birlikte annemin çiçekleri gördüğünde vereceği tepkiyle vaz geçtiğim hediye günüdür(annemin verdiği tepki ne mi?
yavrum boşuna paranı harcama demedim mi? onun yerine bir kilo meyve alsaydın ailece yerdik:))

yarım saat sonradır. ben dayanamadım, hemen hediyesini verdim anneme. kapitalist günmüş, gereksizmiş pek umrumda değil açıkçası. annem mutlu oldu ya. yeter.