cennetin bu dünyadaki izdüşümüdür.
ölü kalplerin hikmet nuruyla dirilmesine vesile kişiyi öte aleme hazırlayan manevi kuvvettir.
insanın tam ihtiyacı olduğu bir anda, burada sanki benim için toplanılmış bu konu benim için seçilmiş diye içinden geçirdiği zamanda bulunduğu meclistir.
irtibatın koparılmaması gereken yerlerdir, haftalık periyotlarda sohbete katılmak insanı çok şeyden alıkoyar.
söz kültürünü göz kültürüne tercih etmektir.
feyiz meclisleridir.
kalbi kıvamda tutmanın en iyi yoludur.
kişinin kendini mekanın en acizi ve en günahkarı hissetmesi ile istifadenin doruğa çıktığı, geceden haneyi meleklerin hazırladığı, elinde bal kavanozu ile meleklerin dolaştığı, damaklara birer parmak bal çalındığı, canların alınıp satıldığı mahfillerdir.
geveze kişiler olmadığı müddetçe arzu edilen hatta özlenen ortamlardır
ehl-i muhabbet, semaver ve sıcak bir mekan da olursa tadından yenmez.