medine de iftarı beklemek

huzur ve heyecan karışımı tarifsiz bir duygu. beklemenin en güzel olduğu an ve mekan.

http://www.flickr.com/photos/sbgraphic/3896399114/
http://www.flickr.com/photos/sbgraphic/3896397710/

gidipte görenlerin özlemle hatırladıkları,henüz giedemeyenlerin ise hasretle bekledikleri bir an.

ensar kardeşliğinin yaşadığını kalbinizde hissetirendir.

bu yıl tekrar yaşanması şiddetle arzulanan hal.

ayakta serbestçe dolaşmanın mümkün olmadığı bir andır. ensardan birileri sürekli kolunuza yapışıp sizi sofrasına götürmeye uğraşır. beklenen yer hüdai sofrasıysa pilavın hasını tadacaksınızdır.

küçük bir misalinin de eyüpte zuhur ettiği ;nefis terbiyesinin ardından insanların iştiyakla birbirine ikramda bulunarak oturucak yer bulmakta güçlük çekilen o pek hoş görüntünün kat be kat fazlası olduğunu sandığım , mübarek kentlerin benzer noktası...
(bkz:eyüpte iftar)

medine insanının muslumanlar benım soframa gelsın,benım soframdan oruclarını açsınlar dıyerekten bırbırıyle tartıstıgına şahıd olmustum.ıkı sofra sahıbıde az kaldı gırıyodu bırbırıne.ama tarıf edılmez bı duygudur.bır an once tadılması gerekır.sofra dedıysek ole börekler çörekler yaglılar ballılar degıl,hurma zemzem belkı pılav ve ayran.

ikindi ezanına müteakip başlanan eylem.namazdan sonra sofralar kurulur taki akşam ezanı okunana kadar.