fethullah gülen in sesindeki karizma

son zamanlarda epey bir duyumsadığım gerçekliktir.
dinledim kendisini ve buna katıldım. f. gülen hocaefendinin sesinde dadaş toprağından gelen ve anadolunun suyuyla ve gurbetin katılığıyla ve yaşlılıkla birleşmiş kederli bir karizma var. dinledikçe dinleyesim geldi...
gene de zamana abone olmıycam, baskı yapmayın.

(bkz:ameliyat olmuş hasta sesi)

duygulu konuşmasından mıdır nedir, çözemediğim bir şeydir.

binlerce anadolu insanını peşinden sürükleyen yapay karizmadır. ve artık sona ermiştir.

kürsüde gözyaşları, hıçkırıklar, vaaz gösterileri anadolu insanının neredeyse yarım yüzyıl boyunca inancını, zamanını, parasını sömürdü.

şimdi bu garip anadolu insanları bir şaşkınlık içinde, az da olsa uyanabilenler hayal kırıklığı yaşıyor.

ama uyanamayanlar da hala var. çünkü kurulan düzen bir kast sistemine dayanıyor, yani bir hiyerarşi var ve itaat bu düzenin temel anahtarı.

çünkü bu düzende, yukarı'dan gelen her "emir" kutsal bir buyruk gibi kabul ediliyor!
çünkü bu cemaat yapısı içinde yer alanların asla sorgulamadığı bir emir komuta var.

bu tip cemaatlerin ortak özelliği olan "büyüğümüz" anlayışı ve sonu olumsuz biten her gelişme için bile "büyüğümüz'ün her işinde bir hikmet vardır!" diye düşünen zihniyet yapısı ile büyük hatalar bile görülmez!

çünkü ne yazık ki sorgulama ve kuşkuya asla yer yoktur yalnızca kesin inançlılık vardır!

karizma mı? hem de fg nin sesinde mi? sözleri başlığı görünce verdiğim ilk tepki oldu.ya hu konuşacak başka mesele mi kalmadı? hadi hadi gidin de yatın.

rastgele'nin getirdigi baslik :)