her ramazan planlar yaparım.bu ramazan öncekinden daha iyi geçsin diye.bazen başarılı olur bazen de olamam.bu ramazan en çok i̇stanbul'daki ramazan akşamlarını özledim.teravihe gittiğimiz o camilerin verdiği his başka hiçbir yerde bulunmuyor.
bir dağın başında, birbirine yabancı ruhlar arasında geçirmenin eziyetini çekiyorum. iftar değil de toplu bir akşam yemeği tadında. üzücü gerçekten ama yapacak bir şey yok. bu da kaderin bir cilvesi.
