altınoluk mecmuasının çocuklar için hazırladığı çok güzel bir ek.
(bkz:yuvamız)
kimileri bu dergiyle büyür. birde bizim bahçe vardır.i̇lkokuldayken bir gün öğretmenimiz ''yarın takip ettiğiniz çocuk dergilerinden birkaçını yanınızda getirin de birlikte okuyalım.'' demişti. bende eve gidince dergilerimi raflarından indirip içinden en beğendiklerimi seçip ertesi gün okula götürmüştüm. o güne kadar herkesin ailesinin altınoluk, annelerinin şebnem, çocuklarınsa altınçocuk ve bizim bahçe okuduğunu sanan masum ben, bilim çocukları, milliyet çocukları görünce çok şaşırmıştım. nasıl yani? siz şimdi altınçocuk nedir bilmiyor musunuz? memişcan desem... yok yok bunların hiç haberi yok... ve o zaman şu gerçeği anlamıştım herkes annesiyle haftalık sohbet meclislerine de katılmıyordu.
