hiroşima – dertli sözlük

hiroşima

önce bir bulut yükseldi
yerden göge dogru
ben gördüm
akahito gördü
yuhara gördü
hisaki gördü
yasayanlarin hepsi gördüler
simdi yasayanlar diyorum
oysa ben kaldim
onlar öldüler

pirinç tarlasinda kadinlar öldü
memede çocuklar öldü
çiçekler öldü
kuslar öldü
ve sevgilim sanuki öldü
sanuki'yi seviyordum
sanuki öldü
sanuki öldü

atesten top kayboldu göklerde
ardindan
bir çölün sessizligi çöktü sehre
bulutlar gitti
renkler gitti
sesler gitti
gülerkken ölmüstü babam
anam chiyo-no agliyordu
ve kiz kardesim shirara
ah shirara
o da saçlarini tararken öldü
shirara, ah shirara
aynada unuttu gençligini

ve ben yamamura
bizim sokaktan bir ben sag kaldim
bizim sokagin agaçlari da öldü

ve ben yamamura
17 yil geçti aradan
hala yasiyorum
agaçlari, çiçekleri görmeden

ben yamamura
kör ve sagir
çoktan öldüm
kimse farkinda degil

ümit yasar oguzcan
abd'nin japonya'yı 2.dünya savaşı'nda savaş dışı bırakmak için atom bombası attığı, iki japon şehrinden birisi.
kapıları çalan benim
kapıları birer birer.
gözünüze görünemem
göze görünmez ölüler.

hiroşima'da öleli
oluyor bir on yıl kadar.
yedi yaşında bir kızım,
büyümez ölü çocuklar.

saçlarım tutuştu önce,
gözlerim yandı kavruldu.
bir avuç kül oluverdim,
külüm havaya savruldu.

benim sizden kendim için
hiçbir şey istediğim yok.
şeker bile yiyemez ki
kâğıt gibi yanan çocuk.

çalıyorum kapınızı,
teyze, amca, bir imza ver.
çocuklar öldürülmesin,
şeker de yiyebilsinler.

nazım hikmet ran

(http://www.facebook.com/photo.php?v=410474009392&set=vb.126079797403413&type=2&theater)