i̇slâm, insanı huzur ve saâdete ulaştıracak bir âile hayatının şartlarını en güzel şekilde ve inceden inceye tayin etmiş ve rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- efendimiz’in şahsında bizlere huzurlu bir âile yuvasının en mükemmel modelini sergilemiştir.hiçbir kadın, efendisini; vâlidelerimizin allah rasûlü’ne olan sevgileri derecesinde sevemez. hiçbir efendi de hanımını; allah rasûlü’nün, mübârek hanımlarına olan muhabbeti ve nezâketi seviyesinde sevemez. hiçbir evlât, babasını; hazret-i fâtıma’nın, babasını sevdiği kadar sevemez. hiçbir baba da evlâdını, allah rasûlü’nün hazret-i fâtıma’yı sevdiği kadar sevemez.dolayısıyla i̇slâmî bir âile hayatının tesisi ve devamı için allah rasûlü’nün müstesnâ güzelliklerle dolu âile hayatından hisseler almak zarûrîdir.meselâ peygamber efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem-’in hayatında yokluk vardır, lâkin hiçbir zaman şükürsüzlük yoktur. nitekim bir defasında çok sevdiği kızı fâtıma arpa ekmeği pişirip kendisine getirdiğinde, peygamber efendimiz’in:“kızım, üç gündür babanın midesine giren ilk lokma bu olmuştur.” mukâbelesinde bulunması, o’nun gönül huzuruyla kanaat ettiği hayat şartlarına tipik bir misâldir.yine ümmetinin huzur ve saâdete kavuşması için çırpınırken; “…allah yolunda hiç kimsenin görmediği eziyetlere mâruz kaldım…” (tirmizî, kıyâmet, 34/2472) buyurmuştur. fakat hiçbir zaman hâlinden şikâyet etmemiş, bilâkis dâimâ hamd, şükür, rızâ ve tevekkülün zirvesinde, huzur dolu bir gönül kıvamıyla yaşamıştır.-alıntı-
