türkiye’de son dönemde ortaya çıkan selefi islam anlayışının bir benzerini osmanlı döneminde savunan ulema. 1522-1573 arasında yaşamıştır. hem dönemindeki tasavvuf erbabını hem de devrin ulemasını sert biçimde eleştirmiştir. mezar ve türbe ziyaretlerini, mevlid kandilini, kubbe inşasını ve semayı bidat; bidatı da küfür sayardı. el sıkma, selamlaşırken eğilme, el ya da gömlek öpme gibi yerleşmiş alışkanlıkları da efendimiz döneminde görülmediğinden sünnete aykırı diye kabul etmezdi.
din hizmetlerinin paralı verilmesine, para ve taşınır malların vakıf olarak vasiyet edilmesini dine aykırı sayardı; bu yüzden dönemin şeyhülislanu ebussuud efendi bunların dine aykırı olmadığını söyleyen bir fetva çıkartmıştı.
i̇bni arab’nin vahdet-i vücud görüşünü reddedip onu tekfir eder; hanefi ulemanın bidatı hasene ve bidatı seyyie kıyasını kabul etmez.
ibni teymiye’den etkilenmiştir. sonra çıkacak vahhabi akımını etkilemiş olması da muhtemeldir. kendisinin talebesi olan ölümünden bir süre sonra kadızade mehmed efendi de kadızadeliler denilen toplulukla bir tür tasavvuf karşıtı selefi reform hareketine girişecektir.
din hizmetlerinin paralı verilmesine, para ve taşınır malların vakıf olarak vasiyet edilmesini dine aykırı sayardı; bu yüzden dönemin şeyhülislanu ebussuud efendi bunların dine aykırı olmadığını söyleyen bir fetva çıkartmıştı.
i̇bni arab’nin vahdet-i vücud görüşünü reddedip onu tekfir eder; hanefi ulemanın bidatı hasene ve bidatı seyyie kıyasını kabul etmez.
ibni teymiye’den etkilenmiştir. sonra çıkacak vahhabi akımını etkilemiş olması da muhtemeldir. kendisinin talebesi olan ölümünden bir süre sonra kadızade mehmed efendi de kadızadeliler denilen toplulukla bir tür tasavvuf karşıtı selefi reform hareketine girişecektir.
