bir said yavuz şiiridir.kaybolunca okunacak duabir bulut gölgeleniyor bir adamdan, yağmurlanıyoronun hatrına yürüyor başımız üstünde bir gökyüzüi̇şte o gök için sana minnettarım onu taşıyan omuzlarım için de kıymet bilmezin tekiyim devede bir çakıl, kuşta eksik ötüşyorgun bir dalgayım denizinden uzaksuyun düştüğü yerdeyim dünyadabir tevbenin o sabah bozulması gibi ellerimkalbime gizlenen seni görmek için gözlerimebiraz ışık biraz daha ışık isterimyanlış söylesem de beni doğru anlayan sana hamd ederimpeygamber yaşına yaklaştım lakin dağlarım yokdağlanmış bir kalbim var oraya çekilsem olur mu?dağlanmış kendi eliyle yaktığı o kızgın çubuklarlao, aşktan tarihten ve dünya ile yaralanmışağlayan bir tuğrayım sanki o yıkılmış mihraptasana ulaştıran kelimelerden isterim sana ulaştıran yüzlerden seni bir babanın inanmış sesiyle çağırmak sakın bu yağmur orucumu bozmasın diyen çocuğun tedirginliğiyle seniseninle konuşmak için bahane araması gibi bir peygamberinseninle lafız uzatmak isterim havadan sudan bana kattığın topraktan harçtanalıç ağaçlarının yalnızlığından ve de bu yılki kuraklıktan seninlekalbi kırıklarla beraberim diyeni duyunca seninle olmak için hep kalbin bir dal gibi kırılmasıde ki uçurumları içine attığın o adam aştı uçurumlardasana çıktım tutunarak senden senin yapraklarınagönderdiğin rüzgarları aştım okudumaldın beni benden uzağa koydun banakoşmak için bir adım attığımdamesafeler arttıkça büyüklüğün kapladı o mesafeyiyanında bir isim gibi benibir kıyı gibi akan o ırmağa bağışladuaya böyle başladımduvarda okuyanı kalmamış o tabloylabir adamın göğsünde karşılayıp şiiri yumuşatmasıylabir yüz gördüm ve şöyle dedim;amin amin velhamdulillahi rabbil alemin
