reklamcılık

sucular su satsın diye insanları susatan meslek.

(bkz:reklam)
(bkz:reklamcı)
(bkz:reklam yazarı)

ve
(http://soundcloud.com/actionrecords/reklamcilik)

üretilen ürünü satmak için her türlü yalanı söyleyebilen meslek. (*)

post-modern kültürde doğan reklamcılık anlayışı, üretilen bir ürünün satılabilmesi için tüm iyi yönlerini sayar. hatta bazen üründe olmayan bir takım özellikler bile sanki o üründe varmış gibi anlatılır.

peki post-modern dünyadaki bu reklamcılık anlayışı dinimize ne kadar uygun? ya da dinimize göre reklamcılık nasıl olmalı?

--- iktibas ---

ebu hureyre (radiyallahu anh) şöyle dedi: “rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) bir yiyecek yığınına uğradı ve elini o yığına soktu. parmaklarına ıslaklık isabet etti. bunun üzerine rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem): –‘ey yiyecek sahibi! bu nedir?’buyurdu. –mal sahibi: –ya rasulallah! ona yağmur isabet etti dedi. rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem):–‘i̇nsanların görebilmesi için onu yiyeceğin üzerine koymalı değil miydin? bizi kandıran bizden değildir’buyurdu.”

müslim 102/164, ebu avane 157, ebu davud 3452, tirmizi 1330, i̇bni mace 2224, i̇bnu’l-carud 562, i̇bni hibban 4905, ebu yağla 6520, begavi 2120, 2121, ahmed 2/242, albani i̇rva 1319

--- iktibas ---

hadiste anlatılan olayla birlikte değerlendirdiğimiz zaman, günümüz reklamcılığında satılacak ürünün hatası defosu anlatılmaz. üründe olmayan özellikler bile reklama dahil edilir. maksat satmaktır.
post-modern kültürdeki reklamcılık, islam ahlakına uygun değildir. islam ahlakı'na uygun reklamcılık, satılacak ürünün tüm defosu, tüm kötü özellikleri, tüm dezavantajları da reklamda anlatılmalıdır. üründe olmayan özellikler üründe varmış gibi anlatılmamalıdır.

bir diğer nokta reklamcılıkta kullanılan materyaller, görsellerdir. bunların da haramı teşvik eden, harama özendiren materyaller olmaması gerekir.