rakı masası edebiyatından daha samimi olup, gönüllerin muhabbetle hoş edilmesidir. en azından uyandığında unulan sarhoş vaadlerine yol açmaz.
çay edebiyatı denince öyle karton yada plastik bardaklarda içilen rengi, tadı, kokusu olmayan sallama çaylar gelmesin akla hemen.çayın en aromalısı,karşıdan baktığında 'bu çay içilir'dedirteni, bir de edebiyatın olabilmesi için gerekli olan ana malzeme tabi ki yaşanmışlıklar olmalı.dışarısı soğuk olsa da muhabbetin en samimisiyle ısınmalı ortam ki çay edebiyatı yapılabilsin.öyle güzel salih kullarla beraber içilip rabb'imi anan manevi sohbetler yapılmalı ki 'çay bahane,sohbet şahane' denilebilsin.benim nazarımda budur çay ve de öyle olmalıdır.taşlaşan kalpleri bir daha taşmaması gayretiyle ısıtmalı çay edebiyatı...
(bkz:çay risalesi)
