ölenin kafir olduğunu biliyorsak konuşmak da mahsur olmayabilir. firavunun ebucehilin de arkasından çokça atıp tutuyoruz hala.
hiç bir zaman tasvip etmediğim/etmeyeceğim konuşma. hele ki, makamı, mekanı hakkında konuşulması.
günümüz itibariyle defne joy foster ölümünden sonra bolca yapılan eylem.(bkz:ölmeden önce yapılmaması gerekenler)
hz. aişe validemizden rivayet edilen bir hadisi şerifde peygamberimiz (sav) "bir arkadaşınız öldüğü zaman onu bırakın, onu gıybet edip ayıplamayın." buyurmuştur.(ebu davud, sünen, edeb, 49, c. ıv, s. 275)
haklı veya haksız olsun, kendi savunamayacak durumda olan birinin ardından konuşmak, gıybetin en çirkin olanıdır.
devlet adamları ve alimler hakında sık yaparız. sahabilere bizzat bunu yapan müslümanlar da gördü bu gözler.
ölenin küfrü kesinse arkasından konuşmanın bir sakıncası yoktur.firavun,ebu cehil küfürlerinin neticesiyle hala lanetlenmektedir.bir de arkasında hayırla yadedilmesi gereken ölüler vardır.peygamberler,sahabeler,alimler de bu sınıftandır.ve imanlarının neticesiyle hala övülmektedirler.
ölünün ardından sadece dua edilmeli..
