i̇yiliği emir kötülükten nehy bağlamında ele alınması gereken tavsiyelerdir. kişi kendisi gaflete düşüp bir film izlemiş olabilir ancak bunun ibraz edilmesi ve hatta başkalarına tavsiye edilmesi konusunda o kadar heveskar olmamalıdır. birkaç istisnası bulunsa da, filmin eğlence için üretildiğinde şüphe yoktur. maksat eğlence olduktan sonra, eğer yapımcıda bir edep anlayışı da yoksa, aralara can sıkılmasını önleyecek gönül eğlendirecek unsurlar konacaktır. güzel veya yakışıklı bir başrol oyuncusu, çıplaklık, görsel veya sözel cinsellik, azimle elde edilen kuvvet veya zeka ile öc alma, kusurlu aptal gülünecek bir tip, fantastik bir ortam, şizofreni rüyalar hafızalar yalanlar gizemler sayesinde esrarengiz absürd bir hikaye... bunlar olmasa film zaten can sıkıcı olur, kimse oturup da izlemez. bir film tavsiye edilmeden önce ne kazandıracağı neler kaybettireceği belirlenmelidir, mümkünse bir kenara yazılmalıdır da. "ne insanlar varmış şu dünyada" demek için bir iki amerikan küfrünü, amerikada nasıl partiler yaptıklarını, ahlaksız hayatlarını öğrenmeye değer mi? eğlenmek için izlense, bu eğlence masum olur mu?
