seneler evvel, benim ilkokul 4. sınıf öğrencisi olduğum yıllar.. aylardan mayıs fakat hava bunaltıcı derecede sıcak. bütün okul şehrin girişindeki caddede, kaldırımda tek sıra halinde birilerini bekliyoruz, cumhurbaşkanımız şehrimizi şereflendirmişler, onu karşılama şerefini de bize uygun görmüş sayın valimiz. 2-3 saat bekledik, hava sıcak, su yok, karnımız aç fakat sayın cumhurbaşkanı her an gelebilir diye çok hareket etmemize müsade edilmiyor. birkaç baygınlık geçiren öğrenci var, onlara gölgelik bir yerde su içiriliyor, yüzleri yıkanıyor. durum vahim değilse bekleme devam ediyor. ve öğleden sonraya doğru cumhurbaşkanının şehre giriş yaptığı bildiriliyor. herkes tek sıra mecalimiz yok fakat alkışlıyoruz. önce birkaç polis arabası görüyoruz arkasında birkaç siyah araba ve kocaman bir arabayı işaret ediyorlar öğretmenler. el sallayın emri ile beraber. sayın cumhurbaşkanı önümüzden geçerken camı açıyor, şapkasını sallıyor hafiften gülümsüyor, geçip gidiyor. yani merasim 2-3 dakika ya sürüyor ya da sürmüyor.
işte o gün çok şey öğrenmiştim..
işte o gün çok şey öğrenmiştim..
