anne,annem diye seslenmeyi öyle özledim ki..
her devirde haksızlığa uğramıştı, bu çağ da boş geçmedi, oğullarına kızanlar onlara hakaret ederek kendini rahatlattı.
annelere kurban olayım. ben hamilelikte böyle zorlandıysam gerisini düşünemiyorum. yemin ederim hakları ödenmez.
40 gün oldu.. sensiz ilk ramazanımız.. rabbim sonsuz rahmet eylesin annem..
bebeğini daha görmeden seven ilk kişi..
bu zamana kadar hep kendisinden şikayet edip durdum. bazen çok yakın bazen çok uzak hissettim. türlü türlü imtihanlardan geçtik birlikte.
ve şimdi ben bir anne adayıyım. bebeğimin gelmesini beklerken, acaba biz nasıl oluruz diye düşünüyorum...
ve şimdi ben bir anne adayıyım. bebeğimin gelmesini beklerken, acaba biz nasıl oluruz diye düşünüyorum...
bir olay üzerine bana "bizim bizden başka kimsemiz yok" demişti. hala daha hatırımda..
yaşanmış acılar üzerine hayat, insanın insandan bir şey beklememesi gerektiğini bizlere böyle imtihanlarımızdan öğretiyor sanırım.
yaşanmış acılar üzerine hayat, insanın insandan bir şey beklememesi gerektiğini bizlere böyle imtihanlarımızdan öğretiyor sanırım.
kanser olduğunu öğrendiğim apar topar ameliyata alınan canım. ablamdan sonra annem... uyuyamıyorum.
kimileri için hasrettir.
yanımda sürekli gülen, şen şakrak afrikalı bir öğrenci vardı. gülüşlerinde senelerdir görmediği annesini saklıyormuş. dün vedalaşırken fark ettim. ve ondan bu şarkıyı öğrendim: (https://youtu.be/an6kvdrfw_q )
anneme bu kadar yakınken bu kadar uzak oluşumu sorguladım.
yanımda sürekli gülen, şen şakrak afrikalı bir öğrenci vardı. gülüşlerinde senelerdir görmediği annesini saklıyormuş. dün vedalaşırken fark ettim. ve ondan bu şarkıyı öğrendim: (https://youtu.be/an6kvdrfw_q )
anneme bu kadar yakınken bu kadar uzak oluşumu sorguladım.
'hiçbir sözlüğün hakkıyla tanımlayamadığı varlık.' http://twitter.com/dertlisozluk/status/863717442262052864
