mahiyetini ancak 'yaşayan'ın bilebildiği şeydir.
çoğu insan yaşadığı hayattan memnun değildir ama ölmek de istemez hiç kimse.
ahirette oturum açmak. üstelik meşgule alma çevrimdışı görünme imkanınız da yok.
teknolojinin ulaşmadığı son nokta. ölümün iphone uygulaması çıkarsa söz ilk ben ölücem.
teknolojinin ulaşmadığı son nokta. ölümün iphone uygulaması çıkarsa söz ilk ben ölücem.
ölülerin olduğu yer; hiçbir canlının olamadığı bir yer.canlılar ölümü sadece hayal edebilir yani. ölümü/ölmeyi hayal etmek.garip..
bavulunu toplayıp gitmek. gittiğin yer bavulda ne olduğuna göre değişir. hazırda bir bavul yoksa gitmek zordur yani ölmek.
şeb-i arus..
bazen öyle bir susarsın ki ölmeye, ölecek olsan kana kana ölürsün o anda. ama bilmiyoruz vademizin ne zaman dolacağını. allah en hayırlısını nasip etsin.
nokta değil, belki virgül.
ölmek
firâz-ı zirve-i sinâ-yı kahra yükselerek
oradan,
oradan düşmek, ölmek istiyorum
cevf-i ye's-âşinâ-yı hüsrana...
titrek
parıltılarla yanan bir mesâ-yı mezbaha-renk
dağılırken suhûr-u uryâna
firâz-ı zirve-i sinâ-yı kahra yükselerek
oradan,
oradan düşmek, ölmek istiyorum
cevf-i ye's-âşinâ-yı hüsrana...
kanlı bir gömlek
gibi hârâ-yı şemsi arkamdan
alıp sürükleyerek
o dem ki refref-i hestîye samt olur kaim
ve bir günün dem-ı âlâyiş-i zevâlinde
sürüklenir sular âfâka şu'le halinde
o dem ki kollar açar cism-i na-ümide adem,
bir derin sesle ´´haydi!´´ der uçurum,
o dem,
firâz-ı zirve-i sinâ-yı kahra yükselerek
oradan,
savt-ı ümmîd-i kalbi dinlemeden
cevf-i hüsrana düşmek istiyorum.
(bkz:ahmet haşim)
firâz-ı zirve-i sinâ-yı kahra yükselerek
oradan,
oradan düşmek, ölmek istiyorum
cevf-i ye's-âşinâ-yı hüsrana...
titrek
parıltılarla yanan bir mesâ-yı mezbaha-renk
dağılırken suhûr-u uryâna
firâz-ı zirve-i sinâ-yı kahra yükselerek
oradan,
oradan düşmek, ölmek istiyorum
cevf-i ye's-âşinâ-yı hüsrana...
kanlı bir gömlek
gibi hârâ-yı şemsi arkamdan
alıp sürükleyerek
o dem ki refref-i hestîye samt olur kaim
ve bir günün dem-ı âlâyiş-i zevâlinde
sürüklenir sular âfâka şu'le halinde
o dem ki kollar açar cism-i na-ümide adem,
bir derin sesle ´´haydi!´´ der uçurum,
o dem,
firâz-ı zirve-i sinâ-yı kahra yükselerek
oradan,
savt-ı ümmîd-i kalbi dinlemeden
cevf-i hüsrana düşmek istiyorum.
(bkz:ahmet haşim)
