i̇nsanın ömrünün baharını yaşadığı zamanlarda onu adete bir cam fanus gibi sarıp sarmalayan sokağın kirinden pasından muhafaza eden güzide kurumlardır kuran kursları. tabi genç gönüllerin baharını kışa çevirdiği zamanlarda olmuştur. ekşimiş peynir, çürümüş zeytin, kokmuş et, kurtlanmış her türlü bakliyat ile doyurulmaya çalışılan kuran talebeleri vardı bir zamanlar. daha geriye gidecek olursak, hoca dayağı vardı. bütün bunlara rağmen çocuğum dinini öğrensin derdiyle çocuğunu kuran kursuna seve seve gönderen anne babalar ve herşeye rağmen kuran sevdalısı genç gönüller vardı.şimdilerde bir kuran kursunu ziyarete giderseniz göreceğiniz şey ortamın 5 yıldızlı otelden farklı olmadığıdır. i̇mkanlar muhteşem, eğitimciler daha donanımlı ve anlayışlı. yine var kuran sevdalısı gönüller ve 12 yıl zorunlu eğitime getirilen ufak bir nefesle artık daha genç beyinler. istediği liseyi tutturamadı okumayacak bu çocuk. madem kuran kursuna gitsin hafız olsun mantığı da yavaş yavaş yıkılmaya başladı. kuran kursları hak ettiği değere kavuştu. kuran-ı kerim'in de hak ettiği değere kavuşması umudu ile..
