gençliği bizim mahallede geçen bakkal. o zamanlar 18 falan yaşında ama bi garip .koliden tane ile satılan bakkal gofreti karşılığında 10-12 yaslarindaki abimin bimex bisikletini süren bu sırada bakkalı boş bıraktığı için de annesinden paparayı yiyen aile bakkaliyesinin genç varisi. bakkal deyince akla gelen kapı duvarında asılı duran bir file kames top ve güneşten solmuş ambalajlı ürünleriyle kalbimizde yaşıyorsun adını unuttuğum bakkal abi. sonra ibo bakkal açıldı .fadime teyze nin oğlu namı diğer erdal bakkal askere gitti. ve aile bakkaliyesi kapandı. herkesin bir erdal bakkalı vardır sonuçta. hikayenin devam için (bkz:leyla ile mecnun) son bölüm.
