istiklal mahkemeleri

kurtuluş savaşı sırasında milli mücadele için engel teşkil edecek olaylarla ilgilenmesi için kurulan mahkeme. daha doğrusu; antidemoktatik, hukuksuz, vicdansız infaz kurumu.
hukukla alakası olmayan birkaç kişinin kararlarıyla binlerce kişi yargısız infaz edilmişlerdir.
bu mahkemenin salonlarında şu cümle çok kez söylenmiştir: ''önce infazına, sonra şahitlerin dinlenmesine''

(bkz:allah dediği için idamına)
(bkz:iskilipli atıf hoca)
(bkz:şeyh muhammed esad erbili)

bu idam kararlarını verenler:
(bkz:üç aliler)
(bkz:kel ali)
(bkz:kılıç ali)
(bkz:necip ali)

insanlığa ve memlekete faideli ne kadar yetişmiş mübarek insan varsa hepsinin dibine kibrit suyu dökmüş lanetli mahkemeler.

bilenler bilir , ankara'da altındağ semtinden ulus'a kadar bazı kaldırım kenarlarından hala ince, keskin bir kan ve vahşet kokusu gelir .

i̇skilip'li atıf hoca gibi bir sürü alimi haksız yere asan mahkemeler.

kapılarının üstünde: "i̇stiklal mahkemesi mücadelesinde yalnız allahtan korkar" yazan mahkemedir. aradan on yıllar geçmesine rağmen devlet hala arşivlerini tam açmamıştır ve bir muamma olarak devam etmektedir.

peki istiklal mahkemesi bir dönemdi, yaşandı ve bitti... mi̇?

-buna maalesef şu yanıtı verebiliriz: "kesinlikle hayır..!" günümüzde bu yetkiyle neredeyse aynı yetkiye sahip özel yetkili ağır ceza mahkemeleri mevcut. hem kapısında prosedürel de olsa yalnız allah'tan korkar da yazmıyor...