anlamadığım eylemleri olan zat.
tasavvufi bir gelenekten gelen çevre içerisinde büyüdüm. tasavvufun asıl konuları olan ihsan hali, zikir, huşu, nefis terbiyesi gibi konuları çok önemli buluyorum. ama bir müslümanın herhangi bir hal içerisinde imanını giderecek bir söz söylemesi bana mantıklı gelmiyor. daha doğru ve açık şekilde ifade etmem gerekirse böyle sözlerin dava edilmesini normal bulmuyorum. bizim referans aldığımız nesil ashab-ı kiram neslinde böyle bir durumu şu ana kadar görmedim.
imanın muhafazası, nefsin terbiyesi, ibadetlere devamlılık, alem-i islam için çalışmak varken bu gibi konular üzerine söz söylemeyi bile boş görüyorum. benim dinime fayda sağlıyor mu bir konu, beni cennete yaklaştırıp cehennemden uzaklaştırıyor mu ona bakmak lazım. dolayısıyla hallac'ı da muhyiddin-i arabi'yi de bu şekilde görüyorum.
mahallemde benim dinimi daha iyi yaşamam için bana örnek olacak bir arkadaşımla beraber olmayı bu konularla uğraşmaktan daha hayırlı buluyorum.
tasavvufi bir gelenekten gelen çevre içerisinde büyüdüm. tasavvufun asıl konuları olan ihsan hali, zikir, huşu, nefis terbiyesi gibi konuları çok önemli buluyorum. ama bir müslümanın herhangi bir hal içerisinde imanını giderecek bir söz söylemesi bana mantıklı gelmiyor. daha doğru ve açık şekilde ifade etmem gerekirse böyle sözlerin dava edilmesini normal bulmuyorum. bizim referans aldığımız nesil ashab-ı kiram neslinde böyle bir durumu şu ana kadar görmedim.
imanın muhafazası, nefsin terbiyesi, ibadetlere devamlılık, alem-i islam için çalışmak varken bu gibi konular üzerine söz söylemeyi bile boş görüyorum. benim dinime fayda sağlıyor mu bir konu, beni cennete yaklaştırıp cehennemden uzaklaştırıyor mu ona bakmak lazım. dolayısıyla hallac'ı da muhyiddin-i arabi'yi de bu şekilde görüyorum.
mahallemde benim dinimi daha iyi yaşamam için bana örnek olacak bir arkadaşımla beraber olmayı bu konularla uğraşmaktan daha hayırlı buluyorum.
