اقْرَأْ كَتَابَكَ كَفَى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيبًاkendi kitabını oku, o zaman nefsine hesap sorucu olarak kafi geleceksin.oku ey nefsim, adam olursun haaa..
olabilecek her şey oldu. bir kıyamet ortasında kaldık.
güzel pek samimi bir nefsî muhasebe cümlesi. bize ne oldu da, daha kur'an'ı anlayarak okuyamıyorken, filan kitapları anlamak üzere yoruluyoruz, ne zaman olacak? ihtiyarlayıp zihnen, fikren, ahvalen zaif düşünce, öğrenme kabiliyeti zayıflayınca mı? hangi cüretle kuran dilini bilmeden, dünyanın işi için ecnebi lisanı öğrenmenin cehdi içindeyiz? va ma khalaktul cinne val insa illa li yabudun" daki illa kime?
ne olmadı ki
nemalanmak için menfaatin etrafını saran güruh tarafından diskalifiye edilen yahut onlara bakıp küsüp kenara çekilen veya gidişâta öfkelenenlere bakıp ümitsizliğe düşeni de ekleyince dört grup saydım ben. gruplaşma. bölündük parçalandık… yutulmadan önce uyansak bari.
(bkz:biz ne idik ki?)
bize bir nazar oldu diye başlar şair. hakikaten de türk insanına nazar oldu. çarşı pazarda erkekler kadın görünce kafasını eğerdi şimdi yanında üç bebek olan kadına dahi dik dik beklentili bakışlar var, insanlar çıldırmış gibi geliyor bana.
