günah işlenmişse hevâ-yı nefse uyularak işlenmiş, nefsin istekleri, arzuları, ölçü içine girmemiş ve disipline edilememiş kaprislerin arkasına düşülerek günaha girilmiştir. baksana şu kendi hevâ ve heveslerini tanrı edinen kimseye! (furkân, 25/43) mealindeki âyet-i kerime doğru yoldan ayrılan insanın zamanla kendi hevâsını ilâh gibi görmeye başlayacağını ifade etmektedir.