eskiden evde canım sıkılınca buzdolabının kapısını açar bakardım sürekli. bir şeyin eksildiğini fark edince üzülürdüm. şimdi whatsappta profil fotoğraflarına bakıyorum. karakter analizi yapıyorum. kimi günlük değiştiriyor, kimi hiç dokunmamış... ama birinin fotoğrafı silinince o çocukluk hüznü kabarıyor içimde. "ulan biz ne ettik buna" falan diyorum.