günümüzde getçekten içi boş sanat çalışmalarını tek cümle ile anlamlandırabilmenin yegane ögesidir.
toplumun genelinde algı sorunu yaratıp, sanatçının deneysel çalışmasını bir şaheser gibi aktarmaya da yarar.
çok kaba bir örnek ;
ressam resim yapar, resimdeki şekiller modernizmin kalıplarından çıkmalı kuralını uygular gibi karmaşık denklemler barındıran saçma şekillerdir.tabi bu genel kanıyı ifadeden öte şahsi fikrimdir.
bu resimde ayrıca ressam boya maddesi olarak şarap kullanmıştır ya da bir gazetenin gerçek baskısnı içine gömmüştür. zaten kuralları deldiği düşünülen kısım budur.
bakanlar ise genellikle aynı ressamın varolmaktan memnun olduğu sanat grubudur. i̇lk tepkiler şudur;
-inanmıyorum sana aysel! müthiş. postmodern çalışma diye buna derim. etkilendim doğrusu.
bundan 3-4 kitap fuarı önce ismini hatırlamadığım bayanın "postmodern brecht" diye bir kitabını alıp okumuştum. bertolt brecht'in tiyatro başta olmak üzere sanatta postmodern duruşu nasıl farketmeden meydana getirdiğini anlatır. çünkü sanatta epik çalışma zaten postmodernizmin babasıdır. fakat epik çalışma beyni ikna edebilecek içerik ve duruş ister. bu da bizim zenginliğin dibini görmüş iş adamlarımızın harikulade sosyal eşleri için çok zor. yap bi eser, "bu ne lan?" derse biri, kibarca "postmodern çalışma, yoksa sen anlamadın mı?" kompleksini saldın mı tamamdır.
hasılı kelam, "postmodernizm günümüzde kalıpsızlık değil, saçmalıkların yegane kalıbıdır."
toplumun genelinde algı sorunu yaratıp, sanatçının deneysel çalışmasını bir şaheser gibi aktarmaya da yarar.
çok kaba bir örnek ;
ressam resim yapar, resimdeki şekiller modernizmin kalıplarından çıkmalı kuralını uygular gibi karmaşık denklemler barındıran saçma şekillerdir.tabi bu genel kanıyı ifadeden öte şahsi fikrimdir.
bu resimde ayrıca ressam boya maddesi olarak şarap kullanmıştır ya da bir gazetenin gerçek baskısnı içine gömmüştür. zaten kuralları deldiği düşünülen kısım budur.
bakanlar ise genellikle aynı ressamın varolmaktan memnun olduğu sanat grubudur. i̇lk tepkiler şudur;
-inanmıyorum sana aysel! müthiş. postmodern çalışma diye buna derim. etkilendim doğrusu.
bundan 3-4 kitap fuarı önce ismini hatırlamadığım bayanın "postmodern brecht" diye bir kitabını alıp okumuştum. bertolt brecht'in tiyatro başta olmak üzere sanatta postmodern duruşu nasıl farketmeden meydana getirdiğini anlatır. çünkü sanatta epik çalışma zaten postmodernizmin babasıdır. fakat epik çalışma beyni ikna edebilecek içerik ve duruş ister. bu da bizim zenginliğin dibini görmüş iş adamlarımızın harikulade sosyal eşleri için çok zor. yap bi eser, "bu ne lan?" derse biri, kibarca "postmodern çalışma, yoksa sen anlamadın mı?" kompleksini saldın mı tamamdır.
hasılı kelam, "postmodernizm günümüzde kalıpsızlık değil, saçmalıkların yegane kalıbıdır."
