postmodernizm, insanın aç olan nefsini doyurma ihtiyacı ile modern çağda ortaya çıkan özgürlük, bireycilik,mutluluk,hazcılık gibi değer kalıplarına sıkıştırılan bir yöneliş. amaç insana zevk vermektir ama madde ile bu ihtiyacı karşılamaya calışmak insanı doyumsuz hale getirir ve en sonunda bunalıma sokar. özgürlüğün dikte ettirildiği insan sınırları aşarak mutlu olacağını sansa da aradığı mutluluğu içine düştüğü boşlukta bulamaz, madde ile anlık hazlar elde ederek eskiden tatmin oldugu küçük şeylerle yetinemez, zevk beklentileri artar ve ruhunu asla doyuramaz. sürekli madde ile ruhunu doyurmaya calışma sonucu bencillik oluşur, hep kendi arzuları pesinde koşar. oysa i̇slam insana ruhunu doyurma ihtiyacını ibadet, allah'ı anma ve takva ile giderebilecegini ögütler. manevi yolla beslenen ruh kendini dünyaya, maddeye sıkıştırmayarak asıl özgürlüğü allah'a itaat ve ibadetle bulur. dünyevi zevkelerden geçerek nefsini tatmin ve terbiye eder.
