olmamışlığın göstergesi.öte yandan haydi itirafe edelim hangimiz sanmıyor ki?kimimiz dile getirir kimi kalpte kimi zihinde tutar ama her insan az da olsa bir şey olduğunu 'sanar'diğer bir yandan da esasında hepimiz de az da olsa bir şey değil miyizdir?sandığımız şey kadar olmasak da kapladığımız bir alan doldurduğumuz ufak da olsa bi boşluk vardır kainatta, sorun şurda ki biz 'bir şey' olabilecek gibi gibiyken 'her şey' oluvermiş havasına bürünebiliyoruz.
bakıyorsun; giyimi playboyların giyimini solda sıfır bırakmış, konuşmasının havasına göre dersin ki ankara siyasalda okuyor, okuduğu bölüme gelince bi bakıyorsun iki yıllık muhasebe. :) bu arada arkadaş üniversite gördüğü için her şeye muhalif. -sözde- muhalifleri de çok seviyor ama sokakda görse tanımaz. i̇şte bu duruma kibarca -kendini bir şey sanmak- diyoruz.not: haddini, yerini bilen kendini yetiştirmeyi başarabilmiş kardeşlerimize sözümüz yoktur.
herkesin sıradan bir insan olduğu düşünülünce yersiz sanrı. kimse seçilmiş değil. kimse özel değil. üstünlük takva ile. takva da kimde bilinmez. her birey koskoca okyanusta bir damla daha fazla değil.
ne denirse densin değiştiğini görmediğim insandır. her attığı adımda akıl verir, hep en doğrusunu bilen odur, her sözü altın değerindedir, sen hiç haklı değilsindir, sen hayatı bilmiyorsundur ama o hayatın her halini gördüğünü söyleyip seni hayatın zorluklarına karşı o 'engin' (!) bilgileri ile eğitmeye çalışır.he sonra bir gün hayatını bir dinlemeye başlarsın ki ne senin çektiğin dertlerin en ufak olanını çekmiştir ne de hayatında zorluk nedir görmüştür. en ufak zorlukta hemen yıkılan bir kişiliğe sahiptir ve ilk darbede darma duman olur. sonra ne olur. söylediği her söz fasa fiso, kişiliğine olan güven sarsılır, söylediği hiç bir söze inanmaz ve attığı her adıma şüphe ile bakmaya başlarsın.he bunlar ne değiştirir. tabi ki hiç bir şey. çünkü o hala daha kendini bir şey sanmaya devam etmektedir. olan sizin boş yere yıpranan sinirlerinize olur. (bkz:takmayın abi böyle insanları değmezler)
bir şey olamadığını anlarıyınca, "kendimi intihar ediyorum" cümlelerini kuran insanlardır.aynı anda hem sinir krizine hem de gülme krizine sebep olan insanlardır.
adı üstünde sanmaktır. kendini kandırır. "kibir" kokan cümleleri kendini bir şey sanan kişinin kimi zaman komik duruma düşmesine sebep olur.
manevi hastalık
burnu bir vesileyle sürtüldüğü zaman "hiç bir şey olmadığını" anlar.
(bkz:kibir)
